Esther Lederberg
Urodzona w 1922 roku w Bronksie, Esther Lederberg dorastała, by stworzyć podstawy dla przyszłych odkryć w zakresie dziedziczenia genetycznego w odniesieniu do bakterii, regulacji genów i rekombinacji genetycznej.
Jako mikrobiolog jest prawdopodobnie najbardziej znana z odkrycia wirusa, który zaraża bakterie, nazywanego bakteriofagiem lambda. Miało to miejsce w 1951 roku na Uniwersytecie w Wisconsin.
Lederberg, wraz z pierwszym mężem Joshuą Lederbergiem, opracowała również sposób na łatwe przenoszenie kolonii bakteryjnych z jednej płytki Petriego na drugą, zwany replikacją, który umożliwił prowadzenie badań nad opornością na antybiotyki. Metoda Lederberga jest stosowana do dziś.
Praca Joshua Lederberga nad replikacjami odegrała rolę w przyznaniu mu w 1958 r. Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny, którą podzielił się z Georgem Beadle i Edwardem Tatumem.
"Zasłużyła na uznanie za odkrycie fagów lambda, za pracę nad czynnikiem płodności F, a zwłaszcza za replikacje" - napisał w mailu Stanley Falkow, emerytowany mikrobiolog z Uniwersytetu Stanforda. Ale Esther Lederberg nie otrzymała należnego jej uznania.
Lederberg nie była też sprawiedliwie traktowana, jeśli chodzi o jej akademicką pozycję na Stanford, dodał Falkow, kolega Lederberg, który przemawiał na jej nabożeństwie żałobnym w 2006 roku. "Musiała walczyć o mianowanie jej tylko na stanowisko profesora nadzwyczajnego, podczas gdy niewątpliwie powinna była uzyskać pełną rangę profesorską. Nie była sama. W tamtych czasach kobiety były źle traktowane w środowisku akademickim".
