Jocelyn Bell Burnell

Urodzona w 1943 roku w Irlandii Północnej, Jocelyn Bell Burnell odkryła pulsary w 1967 roku, będąc jeszcze studentką radioastronomii na Uniwersytecie Cambridge w Anglii.

Pulsary są pozostałością po masywnych gwiazdach, które przeszły w stan supernowej. Już samo ich istnienie pokazuje, że te giganty nie popadły w zapomnienie, lecz pozostawiły po sobie małe, niezwykle gęste, wirujące gwiazdy.

Bell Burnell odkryła powtarzające się sygnały wysyłane na skutek ich rotacji, analizując dane wydrukowane na prawie 5 kilometrach papieru z radioteleskopu, który pomogła złożyć.

Odkrycie to zaowocowało przyznaniem Nagrody Nobla, ale w 1974 r. nagrodę z dziedziny fizyki otrzymał Anthony Hewish, opiekun Bell Burnell, oraz Martin Ryle, również radioastronom z Uniwersytetu Cambridge.

Ta zniewaga wywołała "falę współczucia" dla Bell Burnell. Ale w wywiadzie udzielonym niedawno National Geographic News, była ona dość rzeczowa.

"Wyobrażenie na temat tego, jak w tamtym czasie wyglądała nauka było takie, że istniał starszy mężczyzna (i zawsze był to mężczyzna), który miał pod sobą całe mnóstwo sługusów, młodszych pracowników, od których nie oczekiwano, że będą myśleć, lecz że będą robić tylko to, co on powiedział" - tłumaczyła Bell Burnell, obecnie wizytująca profesor astronomii na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Ale mimo współczucia i swojej przełomowej pracy, Bell Burnell powiedziała, że nadal podlega dominującym postawom wobec kobiet w środowisku akademickim.

"Nie zawsze prowadziłam prace badawcze" - powiedziała. Wiele stanowisk, które oferowała astrofizyka w jej karierze, koncentrowało się na nauczaniu lub wypełnianiu obowiązków administracyjnych i kierowniczych.

"[I] niezwykle trudno było połączyć życie rodzinne z karierą" - stwierdziła Bell Burnell, częściowo dlatego, że uniwersytet, na którym pracowała w czasie ciąży, nie miał przepisów dotyczących urlopu macierzyńskiego.

Od tego czasu stała się dość "opiekuńcza" dla kobiet w środowisku akademickim. Niektóre pojedyncze uczelnie mogą zapewniać im wsparcie, ale Bell Burnell chce systemowego podejścia do tej kwestii, w celu zwiększenia liczby kobiet naukowców.

Niedawno przewodniczyła grupie roboczej Royal Society of Edinburgh, której zadaniem było opracowanie strategii na rzecz zwiększenia liczby kobiet w dziedzinie nauki, technologii, inżynierii i matematyki w Szkocji.