Otwarty został w 1938 roku i był pierwszym parkiem narodowym w kolonialnych Malajach. Stanowi część jednolitego pasma leśnego, które ciągnie się przez cały Półwysep Malajski aż do Tajlandii. Taman Negara, co oznacza po prostu Park Narodowy, zajmuje powierzchnię 4343 kilometrów kwadratowych, ale z racji przylegania do innych rezerwatów leśnych, całkowita wielkość chronionego obszaru wynosi 13 000 kilometrów kwadratowych.
Szacuje się, że w parku rośnie 14 000 różnych gatunków roślin, w rozmaitych strefach wegetacyjnych. Na niższych poziomach dominują lasy, obfitujące w rośliny z rodziny dwuskrzydłowatych i las rzeczny, który na wzgórzach zmienia się w las górski z dębami i roślinami iglastymi, dominującymi nad roślinami piętra średniego: palmami. Na samej górze króluje las mglisty, którego drzewa spowite są mgłą przez cały rok, a wilgoć w powietrzu powoduje, że las pełen jest mchów i paproci. Nie ma tu dróg, a po parku należy poruszać się pieszo. Spacer nie jest jednak łatwy, a momentami wręcz niemożliwy. Jest to jednak raj dla zwierząt. Spotkać tu można słonie indyjskie (Elephas Maximus), nosorożce sumatrzańskie (Dicerorhinus sumatrensis) i tygrysy (Panthera tigris). Najlepszym sposobem podziwiania piękna parku, nie tkniętego ludzką ręką, jest przejażdżka łodzią po rzece Thana, której brzegi porośnięte są bujną dżunglą. Prym wiodą w niej ptaki.
Tekst: Agnieszka Budo
