Na Ziemi jest ponad 900 tys. wysp i wysepek. Większość z nich to wyspy bezludne. Zaledwie 16 tys. wysp jest zamieszkanych. Na wyspach żyje 11% ludzkiej populacji, czyli 730 milionów ludzi.
Przygotowując ranking, który prezentuje najpiękniejsze wyspy świata, braliśmy oczywiście pod uwagę występującą tam naturę, rajskie plaże i turkusową wodę. To jednak nie jedyne elementy, które decydują o urodzie wysp. Niektóre wyspy są pochodzenia wulkanicznego. Znajdują się a nich równie zachwycające czarne plaże i majestatyczne szczyty. O atrakcyjności innych wysp decydują także atrakcje kulturalne i tradycje lokalnych społeczności, a także bogata historia. Oto 10 najbardziej zachwycających wysp na Ziemi.
Bora-Bora (Polinezja Francuska)
Jedna ze 150 polinezyjskich wysp, które łącznie obejmują nieco ponad 3,5 tys. km² lądu. Nie dziwi więc, że policzenie wszystkich wysp Polinezji zajęło ponad 300 lat. Bora-Bora jest jednak wśród nich wyjątkowa wyjątkowa. To nie tylko błękitna laguna i białe plaże, ale też niezwykła historia. Możesz ją lepiej poznać, czytając specjalny artykuł o historii Bora-Bora w National-Geographic.pl.
Bora-Bora słynie ze świetnych warunków do pływania wśród raf koralowych oraz faktu, że nie ma tu publicznej komunikacji.
Bora-Bora. Fot. Getty Images
Lofoty (Norwegia)
Z lotu ptaka norweskie Lofoty przypominają skalny mur wyrastający wprost z wody. Są niczym zatopione Alpy z poszarpanymi, niemalże nagimi graniami. W epoce lodowcowej przesuwający się na południe lądolód przeczesał się przez twarde granitowe ostańce, rzeźbiąc w nich doliny, malownicze zatoczki i głębokie fiordy. Nie sposób oderwać od nich wzroku. Trudno też bez żalu wrócić do domu.
Lofoty uchodzą za jedno z najlepszych na świecie miejsc do uprawiania kajakarstwa morskiego. Nazwa tego należącego do Norwegii archipelagu wywodzi się z języka staronordyckiego o oznacza „stopę rysia".
Lofoty. Fot. Getty Images
Vanuatu
To 83 wyspy, położone na południowym Pacyfiku w obszarze Melanezji. Stanowią jeden z najbardziej egzotycznych i fascynujących kulturowo krajów na świecie. Mieszkańcy Vanuatu od nauczyli się zmagać z cyklonami, trzęsieniami ziemi i erupcjami wulkanów, które co kilka miesięcy nawiedzają ich wyspy. Sami również ryzykują własne życie. Chodzi o naghol, obrzęd przejścia na wyspie Pentecost, podczas którego młodzi chłopcy skaczą z wysokich wież głową w dół, związani w kostkach jedynie lianami. O rytuale, który po raz pierwszy opisali dziennikarze „National Geographic" można przeczytać tutaj. Turyści nie muszą na szczęście zdawać egzaminu z odwagi.
Vanuatu jest jednym z najbardziej zagrożonych zmianami klimatycznymi krajów na naszej planecie. Jeśli nie uda się powstrzymać wzrostu poziomu wody w morzach i oceanach, jeszcze do połowy tego stulecia Vanuatu może w całości znaleźć się pod wodą.
Vanuatu. Fot. Getty Images
Cozumel (Meksyk)
Wyspa leży na Morzu Karaibskim, tuż przy wschodnim wybrzeżu meksykańskiego Półwyspu Jukatan. Rozciągająca się niczym diadem rafa koralowa wzbudza szybsze bicie serca każdego nurka i miłośnika snorklingu.
Można tu dotrzeć promem z popularnego turystycznego ośrodka Playa del Carmen. Statek płynie zaledwie 40 minut. Na wyspie warto wypożyczyć rower i dotrzeć na jej południowe i wschodnie wybrzeże. To tam znajdują się najbardziej zachwycające plaże i jedna z najpiękniejszych raf koralowych na Ziemi.
Cozumel. Fot. Getty Images
Hajnan (Chiny)
Wyspa na Morzu Południowochińskim i prowincja chińska ze stolicą w Haiko. Przywiezione stamtąd wspomnienia kulinarne układają się się w całkiem interesujące menu:
- tilapia w sosie pomidorowym,
- różowe krewetki,
- zupa z żółwia i węża,
- aromatyczny rosół,
- kokosowe ciasteczka.
A to wszystko w zapierąjacych dech piersiach lokacjach – z widokiem na wodę o miętowym odcieniu i biały, lśniący piasek.
Wyspa Hajnan. Fot. Getty Images
Malta
Malta przyciąga nurków, którzy w maltańskich wodach odkrywają prawdziwe skarby oraz… amatorów pieszych wędrówek. Z nowej do starej stolicy kraju można przejść piechotą. Mdina, średniowieczne miasto, niegdyś stolica, należy do najpiękniejszych i najstarszych miast basenu Morza Śródziemnego. To miasto szlachetne, miasto stare, miasto ciche. Tak nazywają je sami mieszkańcy.
Malta. Fot. Getty Images
Reunion (Francja)
Krajobraz wyspy zmienia się tu nie w skali tysięcy czy setek lat, ale miesięcy. W niezapomnianym tu roku 2007 przybyło kilkaset metrów wybrzeża za sprawą potężnego wybuchu wulkanu Piton de la Fournaise.
Reunion to jednak coś więcej. To jednocześnie dzikie i oswojone miejsce, pachnące wanilią i siarką. Z bliska okazuje się jedną wielką eksplozją przeżyć i doznań. Wyspa stanowi departament zamorski Francji, a co za tym idzie jest częścią Unii Europejskiej, a więc można tu polecieć bez paszportu.
Reunion. Fot. Getty Images
Martynika (Francja)
Również na karaibską Martynikę polecimy bez paszportu. Martynika to departament zamorski Francji. Należy do Unii Europejskiej. Jest jedną z Wysp Zawietrznych na Karaibach.
Na południe od Martyniki leży Saint Lucia, a na północy Dominika i Gwadelupa. O siostrzanej rajskiej Gwadelupie przeczytasz również tutaj. Martynika słynie z najpiękniejszych w regionie, a może i w świecie plaż. Jak tu jest? Wyobraź sobie karaibski klimat i francuską kuchnię, a otrzymasz wyspę idealną.
Martynika. Fot. Getty Images
Andamany (Indie)
Archipelag leży w Zatoce Bengalskiej. Można tu dotrzeć samolotem z Delhi, Kalkuty i Madrasu. Przez wieki Andamany opierały się wpływom cywilizacji. Dziś są częścią Indii, ale na tyle odległą i jakby zapomnianą, że zachowały swój specyficzny nastrój. Na jednej z wysp archipelagu – na Sentinelu – żyje jeden z ostatnich ludów na Ziemi, który oparł się kontaktom z zewnętrznymi cywilizacjami.
Na Andamanach żyją jedne z największych na świecie żółwi morskich.
Andamany. Fot. Getty Images
Wyspa Wielkanocna (Chile)
Najbardziej samotna i fascynująca wyspa świata. Leży na Oceanie Spokojnym w odległości 2 078 km od Pitcairnu i 3600 km od brzegów Chile, do którego administracyjnie należy.
Wielu przybyszy przyciągają tu tajemnicze, wyrzeźbione w skale wulkanicznej posągi moai. Jest ich aż 887. Mają od 6 do 21 m wysokości, największy waży 270 ton. Powstały około tysiąca lat temu. Naukowcy spierają się, czy są one wyobrażeniem bóstw, czy przodków. Nie wiadomo też, jak je przemieszczano na drugi koniec wyspy. Tubylcy mają jedną odpowiedź na ten dylemat naukowców: mana – energia. To dzięki niej olbrzymy same szły.
Wyspa Wielkanocna. Fot. Getty Images
