Dla niektórych gorąca herbata to miłe zwieńczenie pracowitego dnia. Dla innych lekarstwo na przeziębienie, albo towarzysz spotkania z przyjaciółmi. Ze statystyk wynika, że to najpopularniejszy napój świata – ustępuje tylko wodzie. Poniżej prezentujemy ciekawostki o herbacie.

Jaka jest historia herbaty?

Krzewy herbaciane pochodzą z podhimalajskiej prowincji Yunnan w Chinach. Odkryto je tam już około XI w p.n.e. Ale dopiero 1,5 tysiąca lat później, gdy w Chinach zaczął rozprzestrzeniać się buddyzm, herbata stała się narodowym napojem Chińczyków. To buddyjscy mnisi pierwsi docenili orzeźwiające i tonizujące zalety herbaty. Zaczęli też zakładać pierwsze jej plantacje.

Najstarsza herbata na świecie została odkryta w grobie chińskiego cesarza. A dokładniej w mauzoleum cesarza Jinga z dynastii Han (202 p.n.e – 220 n.e.).

Skąd pochodzi herbata, którą pijemy?

Większość z nas wie, że herbata pochodzi z Chin, Sir Lanki (Cejlon) i Indii. Mniej znane są herbaty z Kenii, Malawi, Argentyny, Indonezji, Wietnamu i Turcji.

Czy wszystkie herbaty pochodzą z jednej rośliny?

Herbata pochodzi z jednej rośliny, Camellia sinensis. Jednak uprawiana jest ona w wielu różnych krajach, o różnych uwarunkowaniach geograficznych i klimatycznych, na różnego rodzaju glebie. Wszystkie te naturalne czynniki mają wpływ na finalny smak herbaty.

Jaka jest różnica między herbatą zieloną a czarną?

Zarówno zielona, jak i czarna herbata pochodzą z tej samej rośliny. Po zebraniu, liście rozkładane są na dużych stołach, gdzie tracą nadmiar wody, po to, by stały się miękkie i delikatne, co pomaga w ich późniejszym krojeniu. W procesie krojenia uwalniane są enzymy i następuje utlenienie herbaty.

W przypadku czarnej herbaty proces ten może trwać do czasu, gdy liście nabiorą brązowej barwy. Potem zostają one podgrzewane, by zatrzymać proces fermentacji. Zielona herbata poddawana jest krótszemu procesowi utleniania, a czasami nawet jest on pomijany. Dzięki czemu utrzymuje ona swój zielony kolor i delikatny smak.

Biała herbata należy do odmian niefermentowanych. Wytwarzana jest jak zielona, lecz tylko z najmłodszych pędów i nierozwiniętych listków, pokrytych jeszcze białym puszkiem.

Czym jest czerwona herbata?

Czerwona herbata to pu’er, czyli herbata dojrzewająca. Ma ona specyficzny smak i zapach. Dzięki kulturom bakterii dojrzewa latami, jak ser czy wino. Chińczycy wierzą, że jest to królowa herbat. Pu’er pochodzi z kolebki herbaty – Yunnanu. Najlepsze gatunki, zazwyczaj całe liście prasowane potem w okrągłe, półkilogramowe brykiety, zbiera się w rejonie Xishuangbanna z dziko rosnących krzewów, mających nawet 800 lat.

Czym jest żółta herbata i turkusowa herbata?

Żółta herbata była podawana na cesarskim dworze. W czasie produkcji najpierw jest lekko podgrzewana, potem krótko fermentowana (fermentacja do 15 proc.).

Turkusowa herbata zwana jest inaczej wulong (oolong). Listki najpierw więdną, a następnie zwija się je i suszy. Tak przygotowane częściowo fermentują, głównie na brzegach. To daje im niebiesko-zielony kolor.

Jaki jest najlepszy sposób przechowywania herbat?

Herbata bardzo łatwo wchłania obce zapachy. Warto przechowywać ją w zamykanych naczyniach, np. w pojemnikach z nieprzeźroczystego szkła lub z porcelany. Można używać też szczelnych naczyń blaszanych, np. puszek. Wyjątkiem jest pu’er, która potrzebuje dostępu powietrza. Nie powinno się przechowywać herbaty w lodówce lub zamrażarce, bo może to mieć negatywny wpływ na jej smak.

Która herbata jest najdroższa?

Rzadkie chińskie herbaty kosztują krocie. Najdroższa chińska herbata to Pumpkin Tribute Tea. Kilogram oryginału kosztuje ponad 13 mln zł.

Skąd wzięła się herbata w torebkach?

W roku 1904 pewien handlarz w Bostonie zaczął wysyłać klientom próbki herbaty w jedwabnych saszetkach. Tak zaczęła się zawrotna popularność herbaty w „torebkach”. Dzięki nim producenci mogli szybko i tanio zasypać rynek porcjowanymi mieszaninami pokruszonych herbat pośledniejszych gatunków.

Badania wykazały, że torebki do herbaty uwalniają miliony mikrocząsteczek plastiku do napoju. Ok. 96 proc. torebek zawiera polipropylen – tworzywo sztuczne używane do uszczelniania i utrzymania kształtu. Naukowcy nie wiedzą jeszcze, czy te mikroskopijne cząstki są szkodliwe dla ludzkiego zdrowia.