Nieżyczliwi uderzają w jej najczulszy punkt – podważają odkrycie polonu i radu. Atak zmusza Skłodowską do jeszcze cięższej pracy, musi przecież udowodnić, że ma rację. Musi też uciszyć kierowane do niej niewybredne seksistowskie uwagi. Po trzech latach pracy kobieta naukowiec ustala z niesłychaną dokładnością masę atomową radu: 226,45. Nareszcie uzyskuje też rad w postaci bryłki białego metalu. Nawet najbardziej zaciekły wróg nie może już jej zarzucić, że rad nie istnieje! Czas mija, myśli o Piotrze się oddalają.
Ma 43 lata, gdy w jej życiu pojawia się pięć lat młodszy, wysoki, przystojny i inteligentny mężczyzna, niegdyś student państwa Curie. Zwierza się Marii, że żona go bije, pokazuje ranę na głowie po uderzeniu butelką. Wkrótce Maria zaczyna nosić białe i kolorowe suknie, znajomi jej nie poznają. Mój drogi Paulu, ściskam Cię tak czule, jak tylko potrafię. (...) Postaram się teraz wrócić do swej pracy, chociaż jest to trudne, gdy układ nerwowy jest tak bardzo pobudzony – pisze pani naukowiec w gorącym liście do kochanka... Do tej pory zdradzana Jeanne tolerowała wybryki męża. Ale obecność Skłodowskiej jest dla niej nie do zniesienia. Pewnego dnia zdybie Marię w ciemnej uliczce, grożąc, że ją zabije, jeśli ta nie wyniesie się z Paryża. Emocjonalne wydarzenia w życiu osobistym zbiegają się z kolejnymi sukcesami w nau ce: Skłodowska dostaje nominację do drugiej Nagrody Nobla!
Paryski światek nie może tego ścierpieć. Jak to możliwe, żeby kobieta, w dodatku rozwiązła, została uhonorowana za samodzielne odkrycia naukowe? Mściwa żona wykrada intymne, śmiałe listy Marii i wysyła do prasy. Ukazują się w brukowcu niemal w przeddzień jej wyjazdu do Szwecji na ceremonię. W okna domu „niszczycielki związków” lecą kamienie. Co znamienne, Paula nikt nie potępia. Tymczasem rusza nagonka na Marię i tych, którzy jej sprzyjają. Nie milkną protesty, że kobieta bez czci nie zasługuje na wyróżnienie, a pojawienie się jej przed szwedzką królową wywoła skandal. Nagroda została mi przyznana za odkrycie radu i polonu. Uważam, że nie ma związku pomiędzy moją pracą zawodową a realiami życia prywatnego – odcina się Maria. Wbrew głosom szowinistów ceremonia odbywa się z najwyższymi honorami. Namiętny kochanek Paul ma jednak dość zamieszania i wraca do żony, ignorując podwójną noblistkę. Porzucona badaczka w stanie ciężkim trafia do szpitala: ma niewydolność nerek, ciężką depresję i myśli samobójcze. Podnosi się z tego z trudem, chroniąc się czarnych sukniach.
