Na bazarach od Maghrebu po Daleki Wschód henna jest produktem pierwszej potrzeby. Arabki malują się henną podczas spotkań z przyjaciółkami. Henny nie może zabraknąć zwłaszcza podczas arabskiej lajla hinna. Noc przed ślubem przyszła panna młoda zaprasza koleżanki, kuzynki i siostry na ozdabianie dłoni i stóp w misterne arabeski. To taki wieczór panieński, którego największą atrakcją jest nauka nowych wzorów. Często wynajmuje się na tę imprezę specjalistę. Na przykład w Egipcie ze swego artystycznego kunsztu słyną Sudanki.
Hinduski również nie wypowiedzą sakramentalnego „tak” bez pomalowanych dłoni i stóp. Ponoć w kompozycji ukryte jest imię przyszłego męża. A że jest dobrze ukryte, zainteresowany będzie miał co robić podczas nocy poślubnej... Bo znaleźć musi bezwarunkowo, na szczęście!

 

Wzorowe henny

Wzory z henny mają zapewnić pomyślność, ochronić przed złym okiem i złymi duchami. Dlatego nakłada się je również przy innych ważnych momentach życia rodzinnego i religijnego, takich jak poród, obrzezanie, czy podczas ważnych świąt.

Techniki malowania są podobne, jednak w zależności od okazji i kraju wzory przemawiają innym językiem symboli. W Afryce Północnej przeważają kompozycje geometryczne, na dłoniach i stopach hindusek wokół stylizowanego słońca będą się wiły kwiaty i witki roślinne w odcieniach od czerwieni po ciemny brąz.  Intensywność barwy zależy od klimatu, w którym rośnie Lawsonia inermis, bo to z jej wysuszonych i startych liści powstaje henna.  Im bardziej suchy, tym liście zawierają więcej taniny, zatem barwią na ciemniejszy kolor. Henną farbuje się również włosy. Na przykład w Jemenie mężczyźni pokrywają nią ślady siwizny.

Czerwono-brązowe wzory nie tylko zdobią ciało, ale również chronią zdrowie. Nie od dziś wiadomo, że henna ma działanie antygrzybiczne i antybakteryjne. Przy czym jest dość trwała – obrazek może trzymać się nawet do trzech tygodni!


Trochę historii

Niezwykłe właściwości Lawsonii inermis znane są ludzkości od zamierzchłych czasów. Pierwszych dowodów na jej stosowanie dostarcza neolityczna sztuka. Około 6000 r. p.n.e. powstały wizerunki ludzi z czerwonymi dłońmi odkryte w Çatalhöyük w Turcji. Ślady tatuaży wykonanych henną znaleziono też na mumiach egipskich, a na freskach w Knossos uwidoczniono postaci z zabarwionymi na czerwono końcówkami palców. O hennie wspominają też mity sumeryjskie, indyjskie Wedy, Biblia i Koran.

Gotowi do malowania henną?

Zobaczcie, jak zrobić to krok po kroku >>>



Tekst: Dorota Chojnowska