Tunel pod kanałem La Manche składa się z trzech korytarzy - dwóch kolejowych, jednokierunkowych i jednego wentylacyjno - służbowego, który biegnie między nimi. Plany budowy tego obiektu zaistniały już w 1867 roku, kiedy to utworzono kompanię mającą wydrążyć pod dnem morza tunel łączący Dover z Calais. Nasilenie się nastrojów antyfrancuskich i rozruchy, jakie ogarnęły Dover zniweczyły ten projekt. Wrócono do niego w 1880 roku i nawet po obu stronach kanału rozpoczęto pracę ale po dwóch latach i wydrążeniu dwóch kilometrów przerwano je z powodu braku funduszy. W ciągu następnego stulecia wznawiano kilkakrotnie roboty, które w niewielkim stopniu finansowały rządy obu państw. Aż wreszcie w 1982 roku przystąpiono do działań, mających doprowadzić wreszcie do efektywnego zakończenia tego przedsięwzięcia. Wykorzystując już istniejący, 50-kilometrowy odcinek i drążąc kanał z obu stron, inżynierowie anglo-francuskiego konsorcjum połączyli w 1990 roku dwa podmorskie wykopy. Do ostatecznego przekopania tunelu doszło jednak dopiero w 1991 roku ale zanim ukończono budowę trzeba było wywieźć ponad 7 milionów metrów sześciennych ziemi.
Tekst: Agnieszka Budo
